Kan ter içinde doğdun, çığlıkların maruzusun ödediğin ceza sana ait değil, senden öncekilerin mağdurusun
Leylekler getirmedi seni Tanrının oynattığı mahkûmsun.
Uğruna savaş verdiğin toprak, börtü böceğin- senin değil.
Bırak işçileri özgürlük beden ve ruhun boş ol’masında iltihaba sarılmış gözbebeklerinle ağla, acıya acıyarak ağla ve sonra git
Bedevisi kılıç bilemeden acele et yağmur yağıyor haydi!
Kumlar özlemeden güneşi, kanına duman iliştir.
Cenneti düşünme sen menfaatle sıvanmış bir oda
Mutsuz olmaya itildin sen.
Bağışlanmaz sana orası Öyleyse meşrudur her şey.
Derisini uçurumlar kapmadan
Vücudunu toprağın linçine razı et, karıncaların evi yok acele et!
Dilini kır, damarlarını topla, yüreğini un ufak eyle, tekmele kemiklerini Dağıt beynini yüzünü astığın aynaya, yırt lanetini.
Üzülme mutlan artık, kutsa kendini.
Cesaretin için ödüllendir.
Gör bak güneş doğmaya görsün bir daha, bir daha ötekiler için
Nasıl yağıyor hışımla lanetin.